De juiste zetten in een ongrijpbaar spel

De juiste zetten in een ongrijpbaar spel

Vivian is vanuit Team GeestKracht van FNO betrokken bij het project DevelopRoad. Zij adviseert het project op verschillende gebieden; worden de jongeren voldoende betrokken en is het project toegankelijk genoeg voor jongeren? Ook heeft zij een bijzondere bijdrage geleverd aan het symposium op het ESCAP congres 2022 in Maastricht, waarin zij de gevonden resultaten van het project levendig maakte met verhalen uit eigen ervaringen. In deze blog schrijft Vivian over haar samenwerking met DevelopRoad en over haar rol vanuit Team GeestKracht.

 

De eerste keer dat ik in contact kwam met DevelopRoad was via een subsidieaanvraag aan het Geestkracht programma van FNO. In de aanvraag beschreef een simpel model de interacties tussen de interne struggles en de externe omgeving van jongeren in specialistische ggz.  Ja, dacht ik, dit klopt met hoe ik het ervaar.  Zij snappen het.

Gelukkig dacht de rest van de selectiecommissie er ook zo over, werd het project geselecteerd en mocht ik als ‘anker’ aan het project verbonden zijn. Dit betekent dat ik als lid van Team Geestkracht  met het onderzoeksteam van DevelopRoad mag meedenken en een directe link vorm tussen Team Geestkracht en DevelopRoad (lees hier meer over Team Geestkracht).

DevelopRoad onderzoekt wie jongeren met ernstige en langdurige psychische problemen zijn, en hoe de ggz en andere partners in de omgeving hen beter kunnen ondersteunen. Dit doet DevelopRoad expliciet vanuit de jongeren, hun ouders en behandelaren zelf. Hun verhalen, ervaringen en ideeën zijn de centrale input voor het onderzoek.

Vanuit mijn eigen ervaringen als jongvolwassene in de ggz heb ik ervaren, en om me heen gezien, hoe het is om vast te lopen in jezelf en in het ggz systeem. Het is een worsteling waarbij steeds onduidelijker wordt wat oorzaak is en wat gevolg, waarin oude patronen worden herbevestigd en waarbij angst en wantrouwen keuzes forceren. Het is een ongrijpbaar spel voor iedereen – cliënt, ouders, behandelaren – en het voelt bijna onmogelijk om de juiste zetten te kiezen en daarbij niemand buiten spel te zetten. 

Om te begrijpen hoe jongeren beter geholpen kunnen worden is juíst het onderzoeken van deze worsteling en interacties zo belangrijk.  Vanuit alle perspectieven, met nadruk op het perspectief van de jongeren zelf.  Ik vind het zelf heel bijzonder dat ik hier vanuit mijn eigen ervaring een steentje aan mag bijdragen, en tegelijkertijd kan mee-leren van alle interessante nieuwe inzichten die Rianne en Chanel vergaren.